تاريخچه مختصر رشته مهندسی بهداشت محیط:

 

تاریخچه این رشته در ایران به حدود 50 سال قبل بر می‌گردد که با تشکیل اداره مهندسی بهداشت محیط در وزارت بهداری سابق دایر گردید و در سال 1345 به دوره عالی بهسازی تبدیل شد. پس از آن دوره‌های کارشناسی بهداشت محیط و کارشناسی ارشد مهندسی بهسازی تشکیل گردید، که پس از انقلاب فرهنگی دوره کارشناسی ارشد تحت عنوان مهندسی بهداشت محیط تغییر نام یافت. در حال حاضر تا مقطع دکتری تخصصی (Ph.D) در برخی از دانشگاه‌های کشور دانشجو پذیرش می‌شود.

 


معرفي گروه مهندسی بهداشت محیط:

 

در سال 1370 و در چهل و سومین جلسه شورای گسترش دانشگاه‌ها، آموزشکده بهداشت دامغان در دانشگاه علوم پزشکی سمنان با پذیرش رشته کاردانی بهداشت محیط تاسیس گردید. در سال 1375 اولین دوره کارشناسی ناپیوسته بهداشت محیط در دانشکده بهداشت دامغان پذیرش گردید. از سال 1391 نیز مجوز پذیرش دانشجو در مقطع کارشناسی پیوسته مهندسی بهداشت محیط اخذ گردید.

 

با تقاضا و پیگیری گروه مهندسی بهداشت محیط و مسئولین دانشکده جهت اخذ مجوز دوره کارشناسی ارشد این رشته، طی بازدیدهای بعمل آمده از سوی اعضاء بورد تخصصی گروه مهندسی بهداشت محیط وزارت خانه مربوطه، با موافقت شورای گسترش دانشگاه‌ها در مهرماه 1393 مقطع کارشناسی ارشد این رشته با پذیرش شش دانشجو شروع به کار نمود.

 

گروه مهندسی بهداشت محیط در حال حاضر با 5 عضو هیات علمی تمام وقت، مجهز به آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی، شیمیایی آب و فاضلاب، آزمایشگاه مواد غذایی و آلودگی هوا برای فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی می‌باشد.

 


تعریف رشته: رشته مهندسی بهداشت محیط شاخه‌ای از علوم بهداشتی است که دانش آموختگان آن از طریق شناسایی عوامل زیان آور و آلاینده‌های محیطی، با انجام فعالیت‌های برنامه ریزی، طراحی، اجرایی، نظارتی، ارزشیابی مدیریتی و آموزشی بر مبنای معیارهای علمی، اثرات مخاطره آمیز آلاینده‌ها را کنترل می‌نمایند و یا از انتشار آنها در محیط زیست پیشگیری می‌کنند.